BİR ZAMANLAR
  
Bazı akşamüstleri oturur
Hikayeler yazardım,
Deli gibi!
Ben hikaye yazarken
Kafamdaki insanlar
Balığa çıkarlardı. 



Kadınlar,
Kahve cezvelerini ısıtan, mavi ışıklı
ispirto lambalarını yakarlar.
- Geceleyin, karanlıkta, bir dağ başında -
Bir değirmenci;
Yüzükoyun kapanırdı uzun uykusuna.



Köylüler gelirdi
Bakraçlarıyla pazara
Yoğurt satmaya.
Çıplak bir çocuk ayakları avucumda idi.
Sokakta diz boyu kar vardı
Bir köprü başında
Bıçaklardım istediğimi;
Atardım kendimi, büyük şehirlerin
Asma köprülerinden suya,
Duyardım suyu yardığımı.
Görürdüm:
Suya düşüşümün
Köprüye fışkırttığı suyu.

 Sait Faik Abasıyanık
(1906 - 1954)




Şimdi Sevişme Vakti, S. 29-31





Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.