KARA SEVDA

                  
I

Sevda olsam, kara sevda
hasretinle inlesem.
buram buram terleyip,
ilmek ilmek çözülsem.




Mecnun gibi çöllerde
Leyla diye bağırsam.
kumları avuç avuç
taş bağrıma doldursam.




Atarak benliğimi,
satarak herşeyimi,
terkedip bedenimi
yokluğunda erisem.




Sevgi olsam, tanış olsam
seni yanımda görsem.
çözüldüğünde dilim
adını anıversem.




Uzatıp ellerimi
elini tutuversem.
kapatıp gözlerimi
seni özleyiversem.




Sana olan sevgimi,
kalbime gömüversem..


II

Yiğitlerin otağına,
elde kalem dalıversem.
sevdiğimin yanağına
bir defacık buse versem.




Gündüz değil, geceleyin
yıldızları sayıversem.
hayırsızın  rüyasına
usul usul giriversem.




Uzansam yatağıma
bir aralık dalıversem
seni gerçekte değil,
düşlerde görüversem.




Açmadan gözlerimi
hayalinle ürpersem.
sarılıp da beline
saçını öpüversem.




Yalnız seni düşünüp
her an özleyiversem
sana olan sevgimi,
kalbime gömüversem.




Sarsan yaralarımı,
yavaş yavaş dirilsem..


III

Kaybettim  sevdiğimi 
ah onu buluversem
öldürür bu dert beni 
kendimi koyuversem.




Aynaya  baktığımda 
resmini  çiziversem
uzatıp ellerimi
saçını örüversem.




Yalnız dolaştığımda
yağmurlarda ıslansam.
şimşekler çaktığında
yar göğsüne sığınsam.




Özün sözün bir olsa,
sana inanabilsem.
sadece malım değil, 
bir de canımı versem.




Bir baksan gözlerime,
demeden geliversen
sarsan yaralarımı,
yavaş yavaş dirilsem.




Kapatıp gözlerimi ,
sessizce dalıversem..


IV

Gölge etme ne olur,
şunu bir bilebilsen.
ben dertlerle mutluyum
ah bir anlayıversen.




Ayırdığın zamanı, 
sana geriye versem,
bunu bohçana koy da,
evlenirken götürsen.




Bana yaptıklarını
kulağına söylesem,
seni ayakta  değil, 
sürünürken seyretsem.




Sensizliğin acısını,
ekmeğime katık etsem.
ne olur Rabbim, ne olur,
bir defacık gülüversem.




İçsem aşk şarabından,
kana kana, doyuversem.
kapatıp gözlerimi,
sessizce dalıversem...




Abdullah TUNÇ