BEN OLDUM OLALI..

                  
Ben oldum olalı,
nefret ettim hastaneden.
Kapıları kapandı
sertçe yüzüme.
Neden doğduğumuz bu yer
ağlatıyor bizi?
Direndiğim yıllar geride kaldı.
Ölüm kapının önünde bana gülümsüyor
ağlıyorum,
ama niye akmıyor gözyaşım bir ses duyamıyorum.
Kapı açılıyor,
ailemin umutsuz feryatları
kulağıma geliyor.
Sonunda yükseldim gökyüzüne
umutlar yok olurken.
Güneş batıyor akşama doğru,
umutlar da onunla batıyor.
Bakıyorum hastaneye gökyüzünden
ve içimden şunları söylüyorum:
'Ah hastahane!Beni getirdiğin yaşamdan alıyorsun.
Hayat oyun mu,
Ben miyim oyuncak?
Sonsuza dek mutsuz kalacak...'




Ali Murat GALİ