
ANADOLU UYGARLIKLARI
Bir tepe mi önümdeki topraklar?
O ağaçlar altında yemyeşil, cıvıl cıvıl.
Şu karşıki yamaçta danseden kırlangıçlar
Sanki ezgilerinde gizemli bir efsun var.
Hatti, Likya, Frigya; Lidya, İonya, Karia
Birlikte sesleniyor Selçuk, Kimmer, Roma’yla.
Geçmişten geleceğe aktarırken her şeyi,
Urartu’yla Osmanlı neler söylüyor sana…
“ Toprağımın altında yatan tüm uygarlıklar
Tarihten bir sayfadır; değişmez, dost şarkılar…
Ötesinden gelse de geçmiş yüzyıllarımın
Gökyüzümde dolaşır; tarihi yazan ruhlar !
Ben Anadolu’yum, ana dolu, dopdolu
Ben Kültepe’yim, ben Alişar, Alaca,
Bir yanım Efes, Milet; bir yanımsa Troya
Ben Anadolu’yum, Anadolu her çağda.
Çağları ben açtım, çağlar sustu benimle
Ne uluslar kükredi çökerken, ellerimde
Uygarlık denen her şey doğarken beşiğimde
Ben Anadolu’ydum, ben, Anadolu, her dilde... ”
~ Günay TULUN ~
Şiiri seçen : A. Ç. Çokmutlu
|