|
ANADOLU
Ben Anadolu'yum...
Yıllar yılı susuz kaldım, yıllar yılı aç.
Şükrederek kalktığım sofralarımda
Ya soğan ekmek olur, yahut bulamaç.
Hastalarım ölüm yataklarında,
Ne doktor yüzü gördüm, ne ilâç.
Devlet denince hep vergi geldi aklıma,
Jandarma deyince kırbaç.
Zaman zaman nankör çıktı, büyütüp okuttuğum,
Gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç.
En gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti,
Üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.
Gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ meydanlarında,
Ne tak-ı zaferler istedim, ne taç...
Savaşta çiğnetmedim Hilâl'i düşmanlara,
Barıştı düştü üstüme gölge gölge haç...
Yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım hâlâ
Alın terine muhtaç.
Ben Anadolu'yum, acılı, mahzun
Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç.
~ Yavuz Bülent BAKİLER ~
Harman, S. 17-18
Şiiri seçen : Mustafa Kurşun
|
