SANA BÜYÜK BİR SIR SÖYLEYECEĞİM
ZAMAN SENSİN 
  
Sana büyük bir sır söyleyeceğim zaman sensin
Zaman kadındır gönlü çelinsin ister zaman
Oturulsun ister eteklerinin dibinde
Sökülmeye hazır bir giysi gibidir zaman
Upuzun bir saç gibi 
Taralı
Sanki solukla buğulandırılıp silinen bir ayna 
Zaman sensin tan sökerken uyuyan
ve ben yanı başında ayakta.



Bir bıçağa benziyorsun sen sanki gırtlağıma saplanan
Ah dile getiremediğim geçmek bilmez bu zaman azabı
Pıhtılaşmış bir kan gibi
mavi damarlarda duran ve artık dolaşmayan
Ne beter bir şey bu sonu gelmez doyumsuz arzu
Seyrederken seni odada
daha beter bir şey yok sana susamaktan
Ama biliyorum bu büyüyü bozmamak gerek 
Daha beter çünkü
seni içimde bir yabancı gibi hissetmek 
Sana erişememek
Düşüncelerim başıboş
yüreğim başka yüzyıllarda çoktandır
Tanrım sözcükler ne kadar yüklü böyle işin aslı da bu 
Aşkım hazzın ötesine taşınmış
dokunmakla da erişilmez bugün ona
Vuruyorsun bir saat gibi şakaklarımda
Duraksayarak gelir ve tenime dokunur ayak seslerin
Boğulmuyorsam eğer bil ki nefesindendir.



Sana büyük bir sır söyleyeceğim her söz
Dilenci bir kadına benziyor dudaklarımın arasında
Acınacak her şey ellerine yaraşmaz
kararan bir şey bakışlarının altında
İşte bundandır sık sık seni seviyorum deyişim
Takamayışımdandır yeterince parlak
bir kristal cümleyi boynuna
Bu kaba konuşmam kırmasın seni
bir basit sudur o
Ateşin içinde tatsız bir gürültü çıkaran.



Sana büyük bir sır söyleyeceğim bilemiyorum
Sana benzeyen zamanlardan söz açmayı 
Bilemiyorum senden dem vurmayı
öykünüyorum yalnızca
Hani bir tren garında o uzunca el sallayanlara 
Trenler çekip gittikten sonra 
Hani akan gözyaşlarının ağırlığından
bilekleri çaresiz kalanlara.



Sana büyük bir sır söyleyeceğim
korkuyorum senden 
Korkuyorum akşamüstleri
seni pencereye yönelten şeylerden
Jestlerden korkuyorum söylenilmedik şeylerden
Çabuk geçen zamandan,
yavaş geçen zamandan, senden korkuyorum
Ölmek daha kolaydır sevmekten 
Ben de bu yüzden yaşamak için yırtınıyorum
Sevgilim.

Louis Aragon
( 1897 -1982 )



( Fransa ) 



 Çeviri : Bahadır Gülmez





Louis Aragon, Aşk Şiirleri, S. 72-76