Gecenin zaferiyle karanlığa boğulan bir dünyada
Bir çift diri aydınlık konmuş karaya
Sevinememiş orada bulunduklarına
Ve bilememişler birbirlerinin sahip olduklarını
Biri illede doğmaya utanan gündeki
Aydınlıkları istiyormuş yanına
Diğeri de yanındaki diri aydınlığıyla
Göğüs germek istiyormuş
Kızgın karanlığın hırçın gölgelerine
İlki birçok aydınlık koparmış utangaç günden karanlığa doğru
Ve dost edinmiş hepsini sonsuzluğa
Diğeriyse savaşmış hırçın gölgelerle elinden geldiğince yalnız
İstememiş sonadan gelen aydınlıkları kavgasında
Birtek tek aydınlık yetmiş ona bitmez davasında
Ama birşeyi unutmuş bu arada
Ya diğer aydınlıklara kapılıpta keserse aydınlığı tek dayanağı
Savaşın ortasında...