ATATÜRK ve CUMHURİYET


Baş eğmişken önünde altı asır her zorluk,
Göçtü bir çınar gibi koca İmparatorluk!...
Çatırdattı bu göçüş göklerini vatanın,
Duyunca silkindi Türk, narasını “Ata”nın!... 
 


Haykırdı kadın, erkek: “İhtilâl var, ihtilâl!
Çiğnenemez yerlerde mübârek şanlı hilâl...”
Alev alev bayrağım kızıllıklarda yandı.
Bütün millet “Kemal” in etrafında toplandı... 
 


Dönünce yurt ananın gözleri bir pınara
Can verdi Ulu Tanrım bu devrilen çınara!
Saldı o yeniden kök, filiz, gövde, dal, budak;
Irkımın şahlanışı ısırttı “Garb”a dudak!... 
 


Çekince Mehmetçikler kılıçları kınından,
Göl göl oldu her taraf korkak düşman kanından
Birleşti siperlerde gazilerle, şehitler,
Yeni bir düzen verdi dünyaya koçyiğitler!... 
 


Dile gelince otuz asırlık şanlı mazi
Türk’ün kara bahtını ağarttı “Büyük Gazi”!...
Son verip bu cenkte biz bin bir kötü niyete.
Kavuştuk sevgilimiz: İstiklâl Hürriyete!... 
 


Değildir zindan artık bize Anadolu’muz.
Cumhuriyet nuruyla aydınlandı yolumuz!...
Onun kutsal sevgisi taşıyor içimizden,
Gökler dolusu selâm ölmez “Ata” ya bizden!...


~ Cemal Oğuz ÖCAL ~



Her Yönüyle Atatürk, S. 324