ATAMIZ...


Yanık bağrımız bugün, koptu bir haykırışla
Değdi tâ gök yüzüne matemli bir sarışla



Hakikat içimizi yakarak gidiyordu
"Başın sağ olsun millet, Ata öldü diyordu"



Senin varlığın bizim, bizim ümidimiz SEN,
Her Türk dinle ne diyor, koptu tâ can evimizden 



Hayır, hayır ölmedin, semalarda var yerin,
Çok ağırdın sırtında, şu ihtiyar kürrenin..



Böyle büyük bir varlık, yer yüzünde kalamaz,
O büyüktür çok büyük, bu dünyaya sığamaz.



Göz yaşları dindirdin yangınları söndürdün,
Karanlık günümüzde, güneş gibi göründün..



Ufkumuzda bir nurdun, güneş senden sönüktü.. 
Her şey senin yanında, hatta tarih küçüktü.



Kalplerimizde sendin, kafamızda sen vardın,
Bir meş'ale idin ki, on altı milyon ardın..



Tarihi paraladın, bırakmadın karanlık,
Ciltlere sığmıyacak, bu eşsiz kahramanlık..



İstiklâl yollarını, çiçekle büründürdün,
Sen semadan düşmüştün, gene semaya döndün..



Orada da inkilâp, yaratacak bir ruhsun,
Ey Tanrı kahramanı, yolların açık olsun..



Gönüllerimiz gamlı, gözlerimiz yas dolu,
Kalplerimizde iman, daima ayni YOLU



İsmine and ederiz, hepimiz, küçük, büyük,
Müsterih ol ATAMIZ, ULU ÖNDER ULU TÜRK



Türk gençliği bu andı, etmişti daha o gün,
Hıçkırarak isyanla, bir defa daha bugün



Ediyoruz, ediyoruz.. Dinlesin bütün dünya;
Düşmanlarımız sakın, gütmesin kötü hülya..



Bir tek pençe gibiyiz. Tek sözle paralarız..
Bize emrettği bu, ULU ÖNDER ATAMIZ..



ONA bağlılığımız, ancak bu ve bu YOLDUR...
Yüreklerimizde Volkan, sözümüzz ilk ve sondur...
                               

~ Avni OLKIVANÇ  ~
(Devlet Demiryollarından)



Anadolu Gazetesi, 12 İkinciteşrin, 1938, S. 12