BİR YOLCU


Bir yolcu geçen yıl bu saat gurbete çıktı,
Yaşlarla geçirdim ben o gün yolcumu erken.
Ufkumda onun varlığı sönmez bir ışıktı,
Sönmez bir alev kaldı hayalimde giderken.



Meydan daha dün çağlayıp inlerdi sesinden,
Meydanda kalan ruhum onun aksine daldı.
Düşmüş gibi bir levha geniş çerçevesinden,
Ayrıldığı gün yeryüzü karşımda boşaldı.



Dersem yeri, böyle bir bahar inmedi yurda,
Bir böyle güneş geçmedi dünya üzerinden.
Durdukça O, yer, gök el pençe divan durur da,
Gezdikçe bütün manzara oynardı yerinden.



Bir yolcu, geçen yıl, bu saat gurbete çıktı,
Yaşlarla geçirdim ben o gün yolcumu erken,
Ufkumda onun varlığı sönmez bir ışıktı,
Sönmez bir alev kaldı hayalimde giderken.
                               

~ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ~



Atatürk Şiirleri, TDK, B. Necatigil, S. 82-83