YARI ÇEKİLEN BAYRAK


Manzara

Karanlıklar, bulutlar, işte mahşer mahşer olmuştur,
Durur, tekbir alır dağlar, döner göklerde kartallar;
Gönüller hep boşalmıştır ve gözler kanla dolmuştur,
Siyah bir zakkum açmış bir zamanlar yemyeşil dallar...


Destan

Nerden baksak görünen bir dağıydın vatanın,
Ne zaman seslensek, sen bize çağlar gelirdin...
Ne destanlar söylerdin, ne coşkun bir nehirdin,
Bir yalın kılıcıydın Türk denen kahramanın,
Yurdu kuşatan dağlar alnında çelengindir...



Altında bir küheylân gibi şahlanan dağlar,
Gölgesi ta göklere vuran askerlerindir;
Topların konuştuğu yalnız zaferlerindir,
Söyler gezer yankılar adını diyar diyar,
Adın tarihi döğen bir umman, bir engindir...



Serhatlerde açtığın bayraklar bizim için
Öpüp kokladığımız şen gaza gülleridir,
Savaş, baba mirası, atalar hüneridir,
Bastığımız her toprak şan saklar bizim için,
Ruhumuzda her köşe hatıranla zengindir...



Atlar şahlanmalıdır, yaslar saklanmalıdır,
Sesime ses katmalı seller coşkunluğundan,
Gökler haber alsın bir kahraman vurulduğundan,
Ordular bir meçhûle doğru ayaklanmalıdır.
Sancaklar düşsün öne, bu, senin son cengindir!.


Yas

Dökün yaprağınızı dallarım dökün,
Akın yaslı yaslı sularım akın,
Bükün boynunuzu bayraklar, bükün
Bir alınmaz kal'am vardı, yıkıldı



Durmadan çalkanan bir kızıl deniz,
Bir damla yaş gibi duruyor sessiz,
Vatan ufkundaki en güzel çeyiz,
En şanlı süs, baktım yarı çekildi.



Kara haber: tipi eser savrulur,
Bir yanardağ gibi içim kavrulur,
Vatanın kederi bende yuğrulur,
Yas olup, yaş olup gözden döküldü.



Gökyay'ım derd ile adını anar,
Bir kararsız kuştur, dalına konar,
Neresinde bilmez, bir yara kanar,
Saran gitti, boyuncuğu büküldü...
                               

~ Orhan Şaik GÖKYAY ~



Atatürk Şiirleri, TDK, B. Necatigil, S. 64-65