GİDERSEN YIKILIR BU KENT
  
Gidersen, yıkılır bu kent, kuşlar da gider. 
bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında. 
Yanlış adreslerdeydik, kimliksizdik belki 
sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar 
Biz mi yalnızdık,  durmadan yağmur yağardı 
üşür müydük nar çiçekleri ürperirken? 


 
Gidersen, kim sular fesleğenleri
kuşlar nereye sığınır akşam olunca
Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu, 
sustuğun yerde birşeyler kırılıyor, 
bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun. 
adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
bir de seni ekliyorum susuşlarıma.


 
Selamsız saygısız yürüyelim sokakları 
belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar 
geriye mapusaneler kalır, paslı soğuklar, 
adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız, 
yüreğimize alırız onları, ısıtırız 
gardiyan olmayız kendi ömrümüze her akşam.


 
Gidersen kar yağar avuçlarıma, üşürsün 
bir ceylan sessizliği olur burada aşklar. 


 
Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında. 
durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler. 
ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde. 
menekşeler, nergisler yerine kuş ölüleri.
bir su sesi, bir fesleğen kokusu, şimdi uzak 
yangınları anımsatıyor genç ölülere artık. 


 
Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman, 
sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere. 
bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun 
isyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim. 
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın. 
devriyeler basıyor karartılmış evleri yine.


 
Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür, 
bir tufan olurum sustuğun her yerde.

Ahmet Telli
( 1946 -      )




Kalbim Unut Bu Şiiri, S. 55




Şiiri Seçen : Nebahat Akgül  




Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.