SİYAH GECE
  
siyah olacak gece
göğün altında her şey
unutuşa erken bir bahçe arayacak
bastırmak için pişmanlık güllerini
solan bir aşkın ılık göğsüne



ağzın ölüm kadar soğuk olacak
gecenin siyah elleri
dokunduğunda öpüşlerine



siyah bir su gibi gelecek gece
kızıllaşan yaprakların teninden
kopararak bağışlayan uykuyu
siyah bir düş verecek ellerine



reddedilmiş bir ruh muydu sevdiğin
kuşlarını uçurmuş ağaç ölüleri mi
bahçe yorgun geceyi beklemekten
bir aşka fazla gelen
ölümlerin var senin



dünü solan gül desenlerini
anımsayan bir bahçenin kalbinde
ahşap gözyaşları konuşacak acıyı
biliyorum, gelsen de
siyah olacak gece.

Ayten Mutlu
( 1952 -         )



İstanbul'un Gözleri, S. 96