COŞUMCULAR
  
Bile bile yaşayamayacağımız o günlerde
Göremeyeceğimiz günler için dövüştük
Kavgamızın şiir olması bundan.



Adları gazetelere bile geçmedi bizimkilerin
Bir haberlik değerleri bile yoktu ölenlerin
Ancak haber olabildiler
Yakalandılar, yargılandılar, tutuklandılar.



Buza yazmadık yazımızı yine de
Alınterimizle, kanımızla
Coğrafyaya kazdık acımızı
Ki açsın diye güller
Parmağımızın değdiği her yerden.



Eğirip karanlıklarını zindanların
İplik iplik ışıklar yarattık
Duvarların taşlarında öğüttük umutsuzluğu
Yepyeni umutlar ürettik
Yetmiş kez öldürülsek
Yine yediverendik.
Ummadık, beklemedik kendimize bir şey
Ne bu dünyadan ne ötekinden



Zamanın örsünde döğe döğe
Tava gelsin diye güzel yarınlar
Ki yaşamadan gördüğümüz
Ki bin kez aldatılsak
Yine de inandığımız.



En uzaklardakine bile
Elimizi uzattık
Düşlerimizde yaklaşık
Geldik gittik bilinmedik
Öyle bir coşumcu kuşaktık.

Vakıf, 15 Temmuz 1983, sa: 04.35

Aziz Nesin
( 1915  - 1995 )




Bütün Şiirleri 1, S. 51-52