ADAK

- Yurtlarını yiğitçe savunanlara -

1. nasıl anlatsam değil, nasıl başlatsam o şanlı günü gecenin oynaşını çılgın güruhu kanlı düşmanı 2. biç üçyüz yurtseverdik üçyüz antlı yurt bekçisi umutla beslerdik kanımızı yediğimiz al alma içtiğimiz nar suyu her birimiz bir çiçek büyütürdük, görevimizdi bu sevgiyle sökerdik ayrıkotlarını toprağın sevgiyle ayıklardık yaramaz kurtlarını açsın diye en güzel çiçek 3. biz üçyüz yurtseverdik bir gün sularken çiçeklerimizi üçbin kişilik düşman ordusu ve onun paralı sivil askerleri saldırdılar yurdumuza birden bastırıldık kötü bastırıldık ikindi güneşi vururken yüreklerimize ve onunla beslerken çiçeklerimizi ama andımız vardı üçyüz çiçeğe vermiyecektik onu açtıran toprağı bu yurdu, büyütüp göverten gövdemizi silahımız çiçeklerdi cephanemiz yüreğimiz sayımız azdı ama korkumuz yoktu, kaç saat vuruştuk kaç yüzyıl saat sayımızın azlığına düşmanın çokluğuna bakmadan kan tutmuş üçbin düşmana üçyüz yurtsever daha da vuruşurduk daha kaç yüzyıl saat ah aymaz gece, oynaş gece iğrenç karanlığıyla gelince yurdumuzun yarısı düşman eline geçti üçyüz yurtsever yarısı düşman eline geçti gözü dönmüş, kan tutmuş çılgın güruh kanlı düşman öfkesini tutsak ettiklerinden alırken direnmek onları feda etmek demekti ah kalleş gece, kancık gece sonunda teslim olduk işbirlikçi karanlığa ama kul aşkına söylemeli iyi direndik düşmana üçyüz açılmış çiçek aşkına iyi dayandık üçbin düşmana 4. düşman ordusunun küçükbaşlarından biri elinde bir aygıtla bağırıyordu -söz veriyoruz, namus sözü namus sözü, kimseye dokunulmıyacak kimseye vurulmıyacak, hiçkimse dövülmiyecek teslim olun namus sözü biliyorduk hepimiz geçersek ellerine korkunç dövülme ve işkenceler... ama namus sözü verdi bir baş dokunulmıyacaktı kılımıza bile düşmanın namuslusu itin kudurmuşu ah şaşıyorum nasıl ölmediğimize üçbin kişilik düşman ordusu ve onun paralı sivil askerleri azgın düşman çılgın güruh kan mı tuttu sizi vurdulur, kötü vurdular ne savaş kuraları ne insanlık onuru kara tarihlerinin iğrenç bir zaferini daha gövdemize kazdılar gayrı bu kazıyla büyüyecek gövdelerimiz biliyerek bilincimizin öfkeli keskinliğini 5. bu vuruşmada ölü vermedik ama ant içtik üçyıiz yaralı başlatmak için büyük savaşı çoğaltıcaz üçyüzleri açıncaya kadar en güzel çiçek

Ocak, 1971

Arkadaş Zekâi Özger
( 1948 - 1973 )

Sevdadır, S. 54





ŞİİR PARKI