GÖZLEME
ucuz ve kolay dizelerin sıvandığı bir dünyayla
yaslanıp şiirin pisliklerine
üşütüyorum kendimi baharlara yazlara
direnemiyorum soyut somut ne varsa
uyuz bir kedi gibi kaşınıyor edebiyat
bulup işlemenin yolunu yordamını
duvarları o çok yüksek duvarları ıslatıyorum
diyorum kan irinsiz güzel değil
bir rahibe ancak
bu kadar ihanet edebilir kendine
şiirler okuyorum şiirler şiirler
tutup o şiirlerin şairleriyle yatıyorum
çünki bir rahibe ancak
bu kadar ihanet edebilir kendine
bordo diyorum bordo bir renktir
kan pıhtılaşınca bordoya
ölüm uzadıkça bordoya çalar
çünki nerde bir böcek bir çiçeğe konsa
döllenme dullanmış bir kızın bordo çiçeği olur
yaşlanıyorum böcekler ölüyor
şiirler şiirler bir ömrün çiçekleri
soluyor, her şey soluyor çiçekler
ve güller ve güller ve güller
ölü bir böcekle çiftleşiyorlar
renksiz bir gül oluyor döllenme
yaşlanıyorum, çiçekler çiçekler renkler ölüyor
gözaltlarım kırışıyor gözlerim kırışıyor
kızı ayrı görüyorum kendimi ayrı
geçkin bir kız bulup orasından öpüyorum
çünki böcekler yaşlı bir kızı
ancak bu kadar mahzun bırakabilir
yaşlanıyorum, çiçeksiz renksiz, bordo
bir daha bir daha çünki diyorum
çünki bordo bir intihara
ancak bu kadar yaraşır.
Arkadaş Zekâi Özger
( 1948 - 1973 )
Soyut, Ocak 1969
|