Masal bu ya...
Sen Fırat’mışsın, ben Dicle,
Kimi zaman coşkuyla,
Kimi zaman sessizce,
Uzaktaki vuslattan habersizce,
Akıp durmuşuz ayrı ayrı,
Senelerce...
Derken bir gün, bir şekilde,
Tanışmışız bir yerde,
İşte o an, o yerde,
Sevdalanmışız birbirimize.
Bir başka akar olmuşuz,
Bir başka coşmuşuz,
Yaşam denilen o ülkede.
Masal bu ya...
Kavuşmak için birbirimize,
Yaşar olmuşuz,
Coşar olmuşuz,
Koşar olmuşuz.
Derken.....
Yine bir gün, bir yerde,
Birleşip akar olmuşuz...
Yaşam denilen o ülkede.
Masal bu ya.....


Bahar Ş. GÜLŞEN