İÇE KAPANIŞ
  
Derdim, yeter, sakin ol, dinlen biraz artık;
Akşam olsa diyordum, işte oldu akşam,
Siyah örtülere sardı şehri karanlık;
Kimine huzur iner gökten, kimine gam.



Bırak, şehrin iğrenç kalabalığı gitsin.
Yesin kamçısını hazzın sefil cümbüşte
Toplasın acı meyvesini nedametin
Sen gel, derdim, ver elini bana, gel şöyle.



Bak göğün balkonlarından geçmiş seneler
Eski zaman esvaplarıyla eğilmişler;
Hüzün yükseliyor, güler yüzle, sulardan.



Seyret bir kemerde yorgun ölen güneşi
Ve uzun bir kefen gibi doğuyu saran
Geceyi dinle, yürüyen tatlı geceyi.

Charles Baudelaire
(1821-1867)



( Fransa ) 


 Çeviri: Sabahattin Eyüboğlu



Dünya Şiir Antolojisi 1, S. 548






İÇE KAPANIŞ
  
Ey Acı'm, sakin ol, ve artık rahat dur.
Akşam olsun diyordun; bak, oldu işte:
Kimine gam getirip kimine huzur,
Kent bürünüyor karanlık bir örtüye.



Bu iğrenç ölümlüler kalabalığı,
Haz adlı zalim celladın kırbacıyla,
Dererken köle bayramında azabı,
Acı'm uzak dur onlardan ve gel bana,



Göğün balkonlarından bak ölü Yıllar
Günü geçmiş giysileriyle sarkıyorlar;
Keder yükseliyor gülerek sulardan;



Ölen Güneş uyukluyor bir kemerde,
Ve, bir kefen gibi Doğu’ya uzanan,
Sevgilim, yürüyen tatlı Gece’yi dinle.

Charles Baudelaire
(1821-1867)



( Fransa ) 


 Çeviri: Ahmet Necdet



Charles Baudelaire, Kötülük Çiçekleri, S. 266



Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.