YAĞMUR DİNDİ

yağmur dindi sevgilim, küf mavisi bir yağmur dingin ruhumun tınazını susturan ve aç çocukların iniltilerini, bu yüreğimize yürüyen yağmur, gecenin yağmuru dindi. bütün bir gece düşman pusularına, vişneliklere ayağı çaputa sarınmışlara kör bir kuyuya ve dinamite inen bu yağmur gecenin yağmuru söndüremedi pırnal ateşin soluğunu kozalak yaktım ben de sessizlikte- ömrümün kozalaklarını küllere sıvanmış baştan başa dolaşıp ağrıyan ormanı. yağmur dindi sevgilim bak dinle her şey dindi, acıysa dinmemiş halde.

Behçet Aysan
( 1949 - 1993 )

Düello, S. 80-81





ŞİİR PARKI