Besteci: Vincenzo Bellini
Libretto: Felice Romani
I. PERDE:
M.Ö. 50 yıllarında Roma boyunduruğundaki Galya’da Druid rahiplerine ait kutsal meşe ormanı ortasındaki alan. Sahnenin ortasında mihrap olarak kullanılan kutsal druid taşı bulunmaktadır. Vakit gecedir.
Galya savaşçıları ve İrminsul mezhebine bağlı rahipler, başlarında Norma’nın babası Oroveso olmak üzere
marş eşliğinde girerler. Oroveso, yakında Romalılara karşı savaş açılacağını ve Galya’nın egemenliğine kavuşacağını bildirmektedir.
Oroveso’ya göre ayın yükseldiğini haber veren kutsal gongun çalınışından sonra Norma gelip dinî töreni yönetecek ve kutsal otu keserek ilk savaş işaretini verecektir. Galya’nın Roma boyunduruğundan kurtulması için Tanrıça İrmin’e yakaran rahip ve savaşçılar uzaklaşırken, Romalı komutan Pollione ile arkadaşı Flavio görünürler.
Başrahibe Norma ettiği yemine sadık kalmayıp gizlice Pollione ile evlenmiş hatta ondan iki de çocuğu olmuştur. Ancak Pollione artık Norma’yı sevmemekte, bir başkası için yanıp tutuşmaktadır. Bu, druid bakiresi Adalgisa’dır. Pollione Adalgisa’yı Roma’ya kaçırmayı düşünmektedir.
Pollione, Flavio’ya geçende gördüğü bir düşü anlatır. Kendisi ve Adalgisa Roma’da Venüs tapınağında dolaşırken birden uzaklardan Norma’nın sesi duyulmuş, onlardan intikam alacağını söylemiştir. Pollione korkulu rüyasını anlatırken, uzaktan tekrar savaşçı ve rahiplerin sesi duyulur. Ay doğmuş, kutsal törene başlama zamanı gelmiştir. İki Romalı uzaklaşırken, savaşçılar, rahipler ve rahibeler görünürler.
Hepsi yerlerini aldıktan sonra, yanında nedimeleri ile Norma gelir. Mihrabın üzerindeki yerini alır. Elinde ayın simgesi olan bir orak taşımaktadır. Norma Romalılara karşı savaş kararının yerinde bir karar olmadığını, Roma’nın günü gelince zaten kendi içindeki bozgun nedeniyle, başkalarının silahlarına gerek kalmadan çökeceğini bildirerek halkına sakin olmalarını
öğütler ve kutsal otu keser. Ay tanrısından barış dileyen lirik bir parçaya başlar (Casta Diva).
Dua bitince kalabalık dağılır. Adalgisa mihraba yaklaşır. Pollione’yi ve onun tekliflerini düşünmektedir. Aynı anda Pollione görünür. Roma’ya gideceğini söyliyerek genç kıza kendisiyle birlikte gelmesi için ısrar eder. Adalgisa önce direnirse de duygularına yenilir ve Pollione ile birlikte kaçmayı kabul eder.
II. PERDE:
Kayalara oyulmuş bir mağara içindeki evine dönen Norma çelişik duygular içinde bocalamaktadır. Pollione’nin bir başka kadını sevdiğini öğrenmiştir. Ancak bu kadının kimliğini henüz bilmemektedir. Pollione kendisini terkettikten sonra çocuklarını da hem
sevmekte hem de onlardan nefret etmektedir. Bütün bu üzüntü ve endişelerini sırdaşı ve çocuklarının bakıcısı Clotilde’ye açar.
Bu sırada Adalgisa gelir ve Norma’ya gizli aşkını açıklar. Rahibelik yeminini bozup, sevdiği adamla birlikte Roma’ya kaçacaktır. Norma genç bakireye anlayış ve şefkat gösterir. Özgür olduğunu, sevdiği adamla gidebileceğini söyler.
Ancak
tam bu sırada Pollione çıkagelir ve her iki kadın da aynı erkeğe bağlanmış olduklarını anlarlar. Norma ızdırap ve kıskançlıkla sarsılırken, Adalgisa, Pollione’nin teklifini kabul etmediğini, onunla asla bir arada olmıyacağını bildirir.
III. PERDE:
Norma’nın evi. Çocuklar uyumakta, Norma ise sevgi ve nefret arasında bocalamaktadır. Bir an çocuklarını
öldürmeyi, böylece onları Roma’daki esir yaşamından kurtarmayı düşünürse de çocukların uyanışiyle bu
düşüncesinden vazgeçer ve sırdaşı Clotilde’ye Adalgisa’yı çağırmasını buyurur. Adalgisa gelince, çocuklarını kendisine emanet eder, onlara annelik etmesi için yakarır. Fakat Adalgisa bu teklifi kabul etmez. Sonuna dek Norma’ya sadık kalacağına, Pollione ile evlenmiyeceğine ve bu kararını ona da açıklıyacağına dair söz verir. İki kadın dostça sarılırlar.
Bu arada savaşçılar ve rahipler kutsal alanda toplanmaktadırlar. Pollione’nin Roma’ya geri çağrıldığını ve
yerine daha zalim bir komutanın atandığını haber almışlardır. Pollione gitmeden Norma’nın savaş buyruğu vermesini beklemektedirler. Oroveso da aynı ölçüde sabırsızdır bu konuda. Norma ise Pollione’nin kendisine döneceğini ümit etmektedir. Ancak Clotilde heyecanla gelir ve bakireler manastırında bir Romalı’nın yakalandığını bildirir. Suçlu Pollionedir.
Az sonra Komutan Norma’nın önüne getirilir. Norma Pollione’yi sorguya çekeceğini bu nedenle suçluyla yalnız bırakılmasını emreder. Pollione’ye Adalgisa’dan vazgeçtiği takdirde kendisini bağışlayacağını söyler. Ancak Komutan, Adalgisa’yı sevdiğini ve ondan ayrılmaktansa ölmeyi yeğ tuttuğunu bildirince, tekrar halkını etrafına toplar ve onlara vatanına ve tanrılarına ihanet
eden bir rahibenin adını açıklıyacağım bildirir.
Herkes heyecan içinde beklerken Norma bu günahkârın kendisi olduğunu açıklar. Sonra babası Oroveso’ya dönerek kendisini affetmesini ve çocuklarına bakıp büyütmesini rica eder. Bu davranış Poilione’yi etkilemiş ve son anda suçluluk duymasına neden olmuştur. Norma’dan af diler ve onunla birlikte ölmeye karar verir. Norma ve Pollione birlikte ölmek üzere ateşe doğru ilerler.
TADIMLIK:
Casta Diva (İffetli Diva)
Leyla Gencer
