İLKÖĞRETİM DESTANI

Halktan ayrı düşmek yolun çıkmazı Başta halkı düşünüyor Devletim Hak için halk için kanun söz yazı Bulmuş gerçek yolu Cumhuriyetim. Baktık halk bilmiyor okumak yazmak Dedik ki yetişir ayrılmak azmak Oturdu sıraya ustayla çırak Birlikte başlangıç, birlikte hatim. Mektep kitap dua hepsi yeniden Harf yazı ve imlâ hepsi yeniden Efendi bey ağa hepsi yeniden Başladı milletçe bir ilköğretim. Kazansın istiyor değeri ünü Elinden tutuyor Allahın günü Her Türk Çocuğuna baba İnönü Diyor ki okusun bütün milletim. Ha kara cahil ha anadan alık Bereket ki görgün ecdattan kalık Son pişmanlık fayda vermez babalık Oğlun diyor adam olmak niyetim. Sonradan kâr etmez geç kalmış tövbe Cahillik her türlü belâya gebe Kız desin baba ver beni mektebe Karışmam açılmaz sonra kısmetim. Işıksız demektir bilgisiz diyar Olmaz bilgisize bahtı dahi yar Bilgi ister ak sakallı ihtiyar Bilgi ister saçı bitmemiş yetim. Bilgi seferinde ne dur ne durak İnsanca hayatı etmek için hak Su ve hava gibi ilk şart okumak Böyle buyuruyor şanlı İsmetim. Sarar batak gibi dört bir yanı da Cahillik kurutur soydan kanı da Güldürür kafeste papağanı da Bilip anlamadan ezberden hatim. Dinde de kitapsız kâfirden beter Bilgisiz ocakta incirler biter Gün gelir dumanı başında tüter Dersin cahillikmiş baş felâketim. Çürüme bilmiyen tek anbar bilgi Çökme bilmiyen tek itibar bilgi Cenneti açan tek anahtar bilgi Kim der çilingirle açmak niyetim. Köylü lâfı bırak işe bak derse Kuru nasihata karnım tok derse Haklıdır öğretmen bilen yok derse Gitmez üfürükçü gelmezse hekim. Devlet hazırlasın öğretmen kitap Sen el birliği et okulunu yap Mektep yapmak mescit yapmaktan savap De ki bu hem ahdim hem haysiyetim. İnsana kitabı davara tuzu Kapıştığın gibi lâmbaya gazı Kapış ki ışıktır bu dil bu yazı Düzelsin diyorsan fikrim sıhhatim. Okul bilgilerin imareti bu Al tas tas dağıtmak Türk âdeti bu Bilgi, insanlığın saadeti bu Yan bakanla yoktur sözüm sohbetim. Geleceğe göre kaftanı biçin Okuyun dünyayı Konyayı seçin İnönü’nün ışık suyundan için Uzansın yaşlı genç varlıklı yetim. Alnı ak gözü pek gönlü ferah Türk Giyinme cahillik olsa samur kürk Hiç bir şeyden yılma cahillikten ürk Bak sırtını yere vurmadığı kim. De ki ilk yazıyı icat eden Türk Viranı bilgiyle abâd eden Türk Kölesi okusa azat eden Türk Bilgiyle yeniden artsın kıymetim. Sen iç pişkinliğin dış hamlığınla Hem görgün hem toprak adamlığınla Okuyup çıktın mı tamamlığınla Haklısın dersen ben eşsiz milletim. Çocuğa öğrenmek fırsatını ver Sırtta çanta yoksa var demek semer Tanrı diyor bir yaz bin şükret “Ömer,, Okumak yazmak en büyük nimetim.

Behçet Kemal Çağlar (Ankaralı Aşık Ömer)

( 1908 - 1969 )

Taha Toros Arşivi, 001637154019





ŞİİR PARKI