ŞEYH GÂLİB'E
  
Yâri koynunda gönül hüsnüne hayrân uyumaz
Gök uyur, toprak uyur, zerre-i ummân uyumaz



Uyumuştur toprağından öpebilsem desek âh
Titreyip üstüne pür-vesvese dâmân uyumaz



Mütevekkil nice dermânını bulmuş gibi dert
Derde düşmüş gibi bir kûşede dermân uyumaz



İne girmiş, yuva yapmış nice gafletler uyur
Öyle bir devr-i mehâlikteyiz irfân uyumaz



Gerçi ba'zan gönül âvârelenir akl uyuşur
Hepsinin bekçisidir, bizdeki vicdân uyumaz



Suyu yok, yangını yok, aşkı derin gönlümüzün
"Su uyur, düşman uyur, haste-i hicrân uyumaz"



Câm-i pür-neşve-i Galib ki müdâm elde Kemâl
İçer insan coşar insan düşer insan uyumaz.

(Şadırvan, C.1, S.24, 9 Eylül 1949)

Behçet Kemal Çağlar
( 1908 - 1969 )




Kuğunun Son Şarkısı