ELEY

                  
Sancılı günlerin doruğunda 
uzandım yıldızsız gecelere 
pusudaydı ölüm, biliyorum 
susan bir namlunun ucunda 
adetlerimiz, törelerimiz de... 




Eley (bir güzel kız) 
bekliyor beni, bekliyor biliyordum 
nehirin öte yakasında 
boynunda kefeni, elinde bohçasıyla 
harmanların üstünde... 




tepelerden tepelere uçtum 
pusam pusamdı yağmur 
hani o çınar var ya 
dedemin mezarında boy atar ya! .. 
durup dinlendim bir süre altında 
son solgun yapraklarını yağdırdı üstüme 
duydum seslerini derinden 
yaklaşıyorlardı gecenin serinliğinde 
- bunlar kemirgenlerdi kemirgenler - 




çıplaklığıyla gördüm 
bir yıldızdı kayan tepemde 
güçlen dedim dizlerim güçlen 
sevin dedim yüreğim sevin 
Eley (bir dilber kız) 
bekler beni bekler, bilirim 
nehirin öte yakasında 
harmanların üstünde 
boynunda kefeni, elinde bohçasıyla... 




tüfeği omuzuma tersinden astım 
yavaştan bir türkü tutturdum 
(de gel bemal, de gel 
ben divane değildim evvelleri 
gözlerinin taklası oldu 
deli divane eyleyen 




ben avare değildim evvelleri 
saçlarının buklesi oldu 
böyle avare eyleyen 




ben sürgün değildim evvelleri 
onulmaz aşkın oldu 
ilimden sürgün eyleyen 




de gel bemal, de gel 
derelerde dolanma, dereler puslu olur 
ovalarda akrep olur, yılan olur 
kırmızı güller takma, gören olur 
evliye gönül verme, hüsran olur 
ver elini elime bemal 
çıkalım yaylaya yaylaya 
ki ben yağmur yüklü bahar bulutuyum 
gürlerim üstünde 
iki pay sabahtan 
iki pay geceye kadar 
.................................) 




yolum kısalmıştı türküm gibi 
ki bir tüfeğin acı sesiyle ayıldım 
sonra derinden gelen bir uğultu 
sonra havlamaları köpeklerin, ulumaları 
ve bir baykuş, üç kez öttü! .. 




işte böyle bizim hikaye: 
Eley bekliyorken harmanların üstünde 
ölümün tuzağına düştü 
törelerin kör karanlığında 
üşümüş ellerinde bohçası kaldı 
nah şuramda ateşi kaldı 
nehirin öte yakasında 
harmanların üstünde... 




Bora ALAGÖZ