YAŞAMIN KIYISINDA

Yaşamın kıyısında
Gökyüzünden habersiz,
Tutarsız insan kalabalıkları...



Yassı çerçeveler içinde,
Kül rengi düşleriyle
Giriyorlar hayatımıza...



Birbirine benzeyen sahte gülüşler yüzlerinde,
Vebanın damgası gibi taşıdıkları.
Dudaklarında da lanetlenmişliklerinin bu emareleri,



Kıvrım kıvrım kıvrılan...



Ve  sakat yürekleri ile 
Sevgiye yabancı atıflar arasında
Kokuşmuş bir  yaşam şimdi.



Hem bulaşıcı...



Ve bir yaşamak ki
Dökük cam faunuslar içinde, 
Kulağa kırk kat yabancı melodiler,
Ruhumuzu karartan...



Şartlı yaşamlar ve 
Tutuk alışkanlıklar arasında,
Benliğimizden uzak,
Birbirimize yabancılaşmalar... 



Işığı sönmüş gözler,
Karanlığın kıyısına uzanan.
Ve de kanatları koparılmış yürekler,
Alıp başını gitmekten uzak...



O canım beyaz akşamlarda şimdi biz
Anılarla söyleşiriz...

BÜLENT ÖZTÜRK