BU GECE

Sağıma döndüm uyuyamadım .
Soluma döndüm uyuyamadım .
Avazım çıktığınca bağırdım ...
Seni sevdiğimi duyuramadım .

    

Kalkıp odada kelebek gibi dolandım .
İçimdeki aşk ateşiyle yanıp korlandım .
Bir örümcek gibi duvarlara tırmandım .
Bu gece değil yatağa eve bile sığmadım .

    
Bir mum gibi sabaha kadar yanıp eridim .
Sanki aşk şarabından içen bir deliydim .
Aşkından , gece boyu mecnun gibi gezindim .
Hasretinden çok yandım , fakat geç sezildim .

    
Şair , hasretinden Ferhat gibi, hep ağladı .
Göz yaşı eriyen mum gibi yanağını dağladı .
Bakmayın yüzünün güldüğüne , içi yanıktır .
Hasretinden ne çektiğine melekler tanıktır .

    
Çile çeken O ise , çektiren de sanıktır .
Onun lisanı hali buna en güzel kanıttır .
Zaten O zat görüyor melekleri de tanıktır .
Bayram ’ ın yüzü gülse de içi çok yanıktır .

    
Bu gece uyuyayım dedim , uyuyamadım .
Eskileri unutayım dedim , unutamadım .
Unutamadım , o eski yaşadığımız günleri .
Unutamadım o eski vefakar - cefakarları .

    
Bu gece hasretinden inleyerek ağladım .
Bana yaptıklarını da kaderime bağladım .
O yaraladığın kalbimin sesini dinledim .
Her şeye rağmen daha kalpten silmedim .

    
Sanma ki sadece bu gece hasretinden yandım .
Ta o günden beri senin hasretinle kavruldum .
Sanma ki sadece bu gece hasretinden inledim .
Ta o günden beri , hasret göz yaşımı silmedim .

 
Bayram Tunca
( 5 .10 . 2000 - 17:44 )