KANAYAN ÖMRÜM BENİM

Anam Hep aynı güzel kadın Duygulu, içten, cana yakın İkizim Üşüyen sıcak yanım.

Anam Yüreğimde süren ışkın Göğü kuşatılmış mavi Şiirimi yurt edinen kuş sürüsü Çağlanın çağıldayan yeşili Sürgün göğümün yağmur bulutu Çocukluğumun yitik türküsü.

Anam Ateşin ağzı Acının yalazı Serçenin kanı Ruhumu seyre durduğum aynam Tanrı'ya komşu bahçem Çocukların kiraz çaldığı.

Anam Umudun soluk alışı Suyun kendine akan tarihi Toprağın alın teri Rüzgârın uyuduğu vadi Yarım kalmış şiirlerin adresi Kelebeğin çiçekten elleri.

Anam Kendini doğuran kadın Yunus’un bilge yüreği Kanayan ömrüm benim...

Bülent ÖZCAN


7 Ocak 2001, Enfield Island Village, Londra

 




ŞİİR PARKI