HAYAT İSTEYİRSEN
  
Muhabbet istedin bir zaman menden,
Dedin ki, dar gelir gönlüme gönlün.
Utanıp o böyük muhabbetinden
Menim muhabbetim böyüdü hergün.



Ele böyüdü ki, kiçildi dünya,
Eriyip noktaya döndü gözümde.
İtirdim dünyamı, dünyam sen oldun;
Hem meni, hem seni tapdım (1) özümde.



Dem tutup aşkına, muhabbetine
Günbegün böyüdü, yükseldi aşkım,
Ele böyüdü ki, çatıp haddine,
Senin üreyine dar geldi aşkım.



"Sözden, muhabbetden men tokum” dedin
İndi de sen menden hayat istedin.
Seni kınamıram, darda, çetinde
Torpagdan üzülen torpağa deymiş.
Görünür en böyük mühabbetin de
Ayağı, torpağa söykenmeliymiş! (2)



Külün istisidir (3) seni aldadan,
Çokdan üreyinde od sönmüş, gülüm,
Men indi ganıram, aman, eleman!..
Hayat, muhabbetden üstünmüş, gülüm! 

Bahtiyar Vahapzade
( 1925 - 2009 )



( Azerbaycan ) 




(1) buldum
(2) dayanmalıymış
(3) sıcaklığı



Azerbaycan Şiiri Antolojisi, S. 195-196