ANTEP KÖPRÜSÜ
Dağları Türkmendir ve çarşısı Anteb’in
Derici, dokumacı, demirci
Sokaklarında bir taş kalmışsa top ateşinden
Ardında bir eski tüfek vardır
Bir çift öküz karşılığı alınmış
Yatak yorgan satılarak gecenin işlediği
Bir çıplak namlu vardır
Ve topların kuşattığı ay ışığında
Üzüm fıstık ve acı zerdali çekirdeği
Bir açlığı öğütür ağır değirmen taşı
Amansız salgıncı emperyalizmin.
Köylüler silahlanmışlardır ilkönce
Memik ağa, Dede ağa, Çavdar ağa
Bir kan çizgisi çizmişlerdir
Türkmen sabanıyla toprağa.
Şahin bey gelir Kilis yolundan
Bir bölük bulutla köprü başına
Yol vermemeye Antep kentine
Gece oldu, gündüz oldu, gün doğdu ay battı
Dört kanlı gün tüfeğinin beşiğinde yattı
Vermedi üzüm bağlarını Anteb’in,
Verdi son fişeğini Elmalı köprüsünde
Verdi bir kara salkım gibi gençliğini
Kırmızı toprak üzerine budanmış asma
Dal güzel bedeninden, can çardağından.
Uyan Şahin uyan, uyanmaz mısın?
Uyanır ola, Şahin beyin yerine
Çarşısı, sokakları ve evleriyle
Yıkık duvar dibinden mermisiyle
Emperyalizmin kanlı gözlerini
Nişanlıyan, bağlar yiğidi Işıldak bey!
Bir taş kaldıkça, bir tek canda
Bir can kaldıkça, bir tek canda
Antep dayanacaktır ve Kuvayı Milliye
Çıplak ve aç sürdürecektir savaşı
Karlı, özgür güney dağları adına.
Fransız topları dört bir yandan
Topladığı askerleriyle kara Afrika’dan,
müslüman Cezayir’den.
Ezilmiş halklara verecektir ateşi
Sivas’tan yola çıkarılmış simgesel top
Ateşliyecektir uzak tepelerden iki soylu mermiyi
Bağımsızlık ekmeğiyle, ölüm ekmeğini
Bölüştürecektir sofrasında yiğitlerin.
Bez dokur Antep dokumacıları
Hiç kimse evinden bir ak bez
Vermeyecektir kaleye asılacak.
Dağlara doğru çekilirken halk
Bir ağıttır Antepli bağ budayıcı Arif’in sözleri
- Bizi Fransızlar yenemedi kardeşler bilesiniz
Bizi açlık yendi verimli toprağımızda.
Halkçı, 8 Kasım 1973
Ceyhun Atuf Kansu
( 1919 - 1978 )
Bütün Şiirleri 1, Güneş Salkımı S. 141-142
|