TAŞ ODADA
  
Kestim tesbih ağacını
zehirlemesin çevresini
Yaktım ocağı taş odada
Bu ne bencil yalnızlık



Yaz katında
Bir kadın ağlıyor
benim için değil
Yalan ağlamasınlar kadınlar
İstemiyorum



Serçeler titreşiyorlar dışarda
Benim kışım mı bu
Bu sevgisiz sevişmeler
Neden çekip gidemiyorum



Yalnızlığımı buralara bırakıp gitmek
Benim çocuk kentim doğa yüreğim
Hep birlikte dokumuştuk örtüleri
Atkısı çatkısı sevgi
Kimler örtünüyor.

Cengiz Bektaş
 ( 1934 - 2020 ) 




Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi
Şubat 1978, S: 317, S. 116