Her sabah balkona çıkar seyerederdim yürüyüşünü,
Her sabah işe giderdi saat 6 da seyrederdim gidişini
Ve dönüşünü akşam güneşinin batışında,
Hep imrenirdim ona, marifet sanardım işe gitmeyi..
Öyle severdim ki onu hep onun gibi olmak isterdim,
Yürüyüşünü taklit eder onun gibi konuşurdum.
Öyle severdim ki onu güneşi ona yorardım,
İşe giderken doğardı güneş, gelişinde ise batardı.
Kirli sakal bırakırdı baya da yakışırdı.
Baya da kazanırdı işinde toza toprağa karışırdı,
İşten geldi mi sazını eline alırdı
Coştukça coşardı eşine ve çocuklarına bakarak yorgun gözleriyle.
Okumamış liseden atılmış siyasetmiymiş neymiş nedeni.
Annem hep söylerdi bu adama benzeme diye..
Nasıl benzemem insan sevdiği insana özenirmiş,
Özenir de onun gibi bezenirmiş yüreği.
Dedim yaaa çok severdim onu çook.
Hala da severim onu..
ADAM GİBİ ADAMDI ..
Çünkü o benim BABAMDI ...
