DİKEN

Ne sigaralarda tat kaldı,
Ne gönlümü avutur tazeler.
Önümde açık duran tek umut
Kapısı daraldıkça daraldı.



Her gece gökte bir küçük yıldız
Seninleyim diye el eder.
Ne onun uzaklığı azalır,
Ne de içimdeki kederler.



Kırların kokusu bile duyulmaz;
Yeşeren otların, sararan otların, yanan otların.
Hâtıralar kervanlar gibi gitti gider,
Yağmuru bile kalmamış bulutların.



Aldatır beni küçük yıldızım,
Atlar gibi soluyarak kanımı içer.
Bir yandan tarlalar yeşerir,
Bir yandan tırpanlar biçer. 



Koca gemilerdir bulutlar,
Yara yara suları gider,
Yakıp her gece yıldızları
Gemiciler zevk eder.



Bense boyuna yalnız, boyuna derbeder,
Yüzer dururum umutsuzluk denizlerinde,
Tepemden turnalar geçer bağırarak,
Hâtıralar turnalar gibi gitti gider.



Yurdumuzun herhangi iki
Kasabası arasında gezerken
Bir sararmış diken görürseniz
Bilin işte benim o diken. 

Cahit Külebi
 ( 1917 - 1997 )




Yeni Şiirler 1952, Varlık Yayınları, S. 4-5