Sen ki...
Leylasıydın ; mecnunsu duygularımın doruklarında ,
Uçsuz bucaksız çöllerimin sevda çiçeğiydin,solmayan .
Yedi ana rengiydin , hislerimin gökkuşağında !
Birbirinden berrak, birbirini tamamlayan , usanmadan ..



Ben ki...
Beşinci mevsimindim hani , iklimlerin ötesinde ,
Dört mevsimi gözbebeklerimden dudaklarına sunan ?
Cansuyundum; damarlarında dolaşan bir seyyah gibi !
Yalınayak ve çırılçıplak ama; sadece senin ekseninde ..



Sen ki...
Vazgeçilmeziydin ruhumun- bedenimin ebediyen ,
Kopmıyacak kıyametim, batmayacak yıldızımdın ömrümde .
Oysa; şimdi yoksun kainattaki varların arasında ,
Neden ve nereye gittiği meçhul, bilenin bildiği ancak ..



Ben ki...
Nefesindim hani , senin soluklarını kuşatan ,
Yaşamının gayesi , olmazsa olmaz iksirindim ?
Oysa şimdi, sönük bir ateş, soluk bir gökyüzü ,
Tutkusunun çıldırttığı aşkının deli-divanesiyim ..



Biz ki...
Bulutla-yağmurduk , toprağın yol gözlediği ,
Geceyle-şafaktık , koynunda günahlarını gizlediği ,
Fersahtık-mildik , sevenlerin rotasını izlediği ,
Aşkın ta kendisiydik , meleklerin bile imrenerek izlediği ,
NE OLDU BİZE ?


Bilal COŞKUN