Tümcelerim binbir parça dağılmış !
Kırık dökük olsada, ruhumda mahmuzlu .
Dizginliyemediğim duygularım;yelelerinde yaşamın ,
Koşuyorum... karanlıklarımın ucundaki gözlerine .
Varıyorum kimi zaman, geldiğim nokta uçurum !
Gülüyorsun! kan rengi bakışlarınla derinliklerime .
Buzdan kalıplar ; ayaklarımın altında, sözlerin ,
Kimi de git diyorsun kovarcasına; nedensizce !
Ürkek dudaklarımdan bir yalvarış sana ...
"İncitme yüreğimi... sev ne olur diye"
Susuyorsun, kızıyorsun,küsüyorsun; kahretsinnnn !
Geceleri avuçlarıma boşaltıp ağlatıyorsun ,
Adını bile bilmediğim bulvarlarda, bir başıma .
Kahpe kırbaçlar gibi vuruluyorum garip sevdamla ,
Bir o yana, bir bu yana, duygu denizlerinde .
Tökezleniyor yine yüreğim bu yolda, yüzüstü !
Bırakıyorum kendimi gözlerindeki uçurumlara ,
Tükenip takatım,yeniliyorum kanrengi bakışlarına ...


Bilal COŞKUN