DENİZ FENERİ 

                  
Küçük dünyamda yalnız karanlıkların içindeyim bu akşam.
Sabah, ufak ufak vuruyor ayaklarıma.
Saat gecenin dördü,
Taş iskelenin ucunda duruyorum,
Denizle bir olmuş gözlerim.
Düşsem içine götürür mü dalgalar beni sana,
Görür müyüm yüzünü sabahın ilk ışıklarıyla.




Sen şimdi en tatlı uykunda,
Denizin gökyüzü ile birleştiği yerdesin.
Ben, deniz feneri gibi ayakta ,
Karşı kıyıda, senden çok uzakta.




Küçük dünyamda,
Büyük bir aşk doğurdum, gecenin karanlığına inat.
Işığını ta karşı kıyıdan görürsün.
Sabah ayazlarına saldım kokusunu,
Denizin dibinde olsan duyarsın.




Unutma;
Taş iskelenin ucundan geçen her gemiyle,
Hiç görmediğin rüyaları gönderdim sana.
Sabah uyandığında, 
Yalnız deniz fenerini hatırlayacaksın...




Emrah BİNBAY