AŞIĞIM

                  
Gölgelerin arkasında yorgun düşmüşcesine yürüdüm..
Bir seni düşündüm, bir de sevgimizi..
Sonra koştum hiç durmadan.
Hiç durmadan ve yorulmadan.
Yalanlara kanmadan, kötülükler anmadan ve ateşlerde yanarcasına koştum..
Kendi kendime konuştum sonra,
Kendimin ellerinden tuttum,
Tutunacak kimsem yoktu çünkü.




Yalnızlıktan yanan yüreğimin sesini dinledim bütün gece.
Bütün gece çığlıklara boğuldum.
Sesim çığlık oldu, yüreğim bir ırmak...
Sadece yüreğim sessiz kaldı.
Sessiz kaldı ama yinede aktı uzaklara doğru..!
 



Uyuyamıyorum kaç gecedir,
Kaç gecedir sesini dindiyorum!
Kulaklarımda çınlayan sesini...
Dinledim.. Dinledim.. Dinledim..
Sen konuştun, ben heeeeeeep dinledim..
Gözlerimi kapattım sonra?..
İşte! Evet evet..
Evet işte ordasın
Tam karşımda..!
Güzel gözlerin bir başka güzel bakıyor bugün..
Gülücük yolluyor bana,
Güzellik yolluyor..
Sonra yanıma geliyor, beni sevdiğini söylüyorsun..
Uzatıyorsun ellerini ellerimi tutuyorsun,
"Seni çok özledim,seni çoooooooooook seviyorum" diyorsun ince bir sesle..
Acıtıyorsun canımı yine..
İstemeden yakıyorsun yüreğimi..
Sonra..
Sonra uzanıp öpüyorsun beni en içten sevginle..
"Seni çok özledim" diyorsun yine,
Hiç durmadan.. Yorulmadan..
Yalanlara dolanlara kanmadan,
Deli gibi gezip tozuyoruz seninle.
Dilekler diliyoruz birbirimize,
Tırmanıyoruz göklere birlikte,yıldızlara tırmanıyoruz..
Bak:elini veriyor bize melekler..
Melekler de eşlik ediyor bize..
"kıskanıyorlar galiba sevgimizi!.."
Beraber gülerek, coşarak geziniyoruz heryeri!..
Kolunu koluma takıyorsun sonra,
Tekrar ve tekrar,
Beni mutlu ediyorsun hiç durmadan,
Sözlerinin güzelliğiyle,gözlerinin güzelliğiyle,
Ve sürekli söylüyorsun kulağıma fısıldıyarak; SENİ SEVİYORUM!
Bende seni sevdiğimi yıldızlara yazıyorum teker teker
"çok mutlu oluyordun, gözlerinden okunuyordu.."
Sarılıyordun yine bana;"beni sakın bırakma!!!!" diyordun.
Ben de sana diyordum"beni bırakma!"
Sürekli dilekler diliyorduk; sevgimiz bitmesin diye..
Bizi kimse ayırmasın diye..
Elele geziniyorduk hep elele..
Ellerimizi ayırmaya kimsenin gücü yetmiyordu!
Kimse koparamıyordu birbirimizden bizi..
 



Sonra..!
Sonra.. Bir felaket kopuyor aniden!
Gözlerimi açıyorum..
Ve gördüğüm şeyle yıkılıyorum..
Yanımda yoksun.. Yoksun..
Ansızın kalkıp sana doğru koşmak istiyorum en içten dileklerimle..
Ama; Koşamıyorum.. Koşamıyorum.. Koşamıyorum..
Çünkü sen yoksun.. Yok...





  Emre ÜNAL

21.05.2004