VEDA ETTİM AYRILIĞA

Ağlamak yok artık gecenin karanlığına çizdiğim
hayallerine bakıp bakıp ta
Islanmak yok artık gözlerimden boşalan
kan yağmurları altında sırılsıklam olupta 
Ayrılığın yetti artık canıma, yetti artık,
lanet olsun benim şu alçak gururuma
Bak işte saklamıyorum artık,
duysun dağlar taşlar, bak haykırıyorum
Seni hâlâ çok seviyorum,
seni hâlâ çok özlüyorum,
seni hâlâ unutamıyorum
Bu kadar mı acıtırmış hasretin,
bu kadar mı vazgeçilmezmiş sevdan
anlamıyorum
Veda ettim ayrılığa,
yemin ettim Kuran’ıma kitabıma,
ayrılmak yok bundan sonra
Veda ettim ayrılığa,
düştüm sevda yollarına,
sana geliyorum, aşkına, gül kokuna 
Ağlamak yok artık kuytu kuytu köşelerde,
viran viran şehirlerde, senden uzaklarda
Veda ettim ayrılığa, yemin ettim Allah’ıma,
sana geliyorum bir daha ayrılmamacasına
Dağ dağa kavuşmadıkça,
şu can bedenimden çıkmadıkça,
hatta çıktıktan sonra da...

ENSAR AKTAŞ

Rotterdam, 03.08.2002