Bırakamam seni kara tahtam .
Yurdumun uçsuz bucaksız köylerine götürdüm.
Susuz,
Yolsuz köylerine.
Ayşeler tanıdım yalın ayak.
Aydınlığa susamış, Fatmalar gördüm.
Eşkıya kol gezerken dağlarımda,
Yalnız bekledim seni.
Kartal tünediği yerlere tırnakla kazıdım.
Kağnıyla taşıdım bugünlere…
Haçlı ordusuydu bilmezlik.
Bir avuç askerdi kalem !
Görev Türkiye’m kadar kutsal,
Yürek Atatürk !
Bırakmadım.
Nasıl bırakırım seni nasıl !
Sana alfabemi yazana,
Dumlupınar, Sakarya’da yatana,
Cephesine mermi çeken anaya,
Sözüm var.
Yeminim var.
Karanlık can verene dek,
Savaşçıyım ...


Enver TAŞ