>br>
KIR TÜRKÜSÜ
  
Yayılır karanlık sisler engine, 
Korkarım, bakamam sana ben yine. 
Yıllarca dalardım solgun rengine, 
Güneşten nur uman gözler yanmasa! 



Vadide bir hazin nağme ürperdi; 
Bu ıssız dağların sen misin derdi? 
Üstünde yabani güller biterdi, 
Dereler, tepeler seni anmasa. 



Çoşarak ruhunun bütün hevesi, 
Yükseldi uzaktan bir çoban sesi. 
Bence bir kırların ye'si, neşesi, 
Kolların boynuma halkalanmasa!

Faruk Nafiz Çamlıbel 
( 1898 - 1973 ) 






Han Duvarları, S. 245