UFUK' UM

Bir yaz öğleni kollarıma aldım,
ayva çiçeği gibiydin,
pembe beyaz yanakların,
incecik, narin parmakların,
kuşku doluydu, titrek.
Bir güz öğleni iki inci tanesi
dişlerini gördüm,
gözlerinin içi gülüyordu,
kollarımda güvenli.
İlk adımların ürkek,
bir başka yaz öğleni,
kendi ak güzelliğini bilmeden,
bebeklere koştun, bebek!! bebek!!
Hece hece ezberlettim
iyiyi, doğruyu, erdemi,
yüreğimi taşırdın,
mujdeleyerek analığımı.
Sevgiden beşikte uyuttum,
sütümü katık ettim, sevi öpücüklerime,
kaç bahar dalı açtın,
her yanın pembe beyaz...

FETHİYE TEMİZ

Istanbul, Nisan 1986