SEN ÖYLE BAKMA

                  
Sen öyle bakma,
Kırışmış yüzüme, yorgun bedenime,
Ceviz pirinden kapkara olmuş ellerime.
Merak etme bu gövde daha çok yük çeker, 
Dehre ile kavak çiperini çok ufaltır bu eller.
Hasret bazen mağlup eder beni,
O zaman
Avuçlarım açılınca semaya, rengim çıprık gibi aklaşır, 
Yanık yüzüm  dost mekanımda daha da nurlaşır. 
Ben alışmışım 
Topal Hafız'ın cırtlak ezan sesi ile sabahları uyanmaya, 
Salavat getirerek sabah ayazında, buz gibi suda abdesimi alımaya.
Etrafımda,
Ne var  sanki erkenden kalkacak diye; söylenecek ne bir gelin var, 
Ne de 
Soframda hiç sevmediğim türlü türlü kahvaltılıklar.  
Yeter bana hafif çiselenmiş  bir iki tandır ekmeği,
Bir de hafif  göğermiş  tulum peyniri.
Bu sene bir külek basmışım, sapsarı tereyağını
Gelinime inat her övün yiyeceğim gahırdaklı pıhpıh pilavını.
İhtiyat o ya
Belki ölürüm, belki derin kış olur diye
Sunguru'lu Münür'e mezarımı bile kazdırdım.
Üç beş tut tahtası , bir haral samanlı gazel hazırladım.
Sandıktaki bohçama, 
Lifi, sabunu kefenimle, kafuruyu sardım.
Kırmızı kesede beşi bir yerdem var, onu veresiniz ki gelinime
Hacı babandan kalma zemzemi bolbol serpsin üzerime.
Heveslenme oğul,  
Bu sene hiç bir yere getmiyecegim,
Oturup mekanında rahmetli babanı yad edeceğim. 
Kokusu her kapı açışımda  dolar gibi sanki evin içinde,
Paltosu askıda, goppiği hala  iç cebinde,  
İmamesiz kehribar tesbihi bile durur misafının üstünde.
Bıldır bu zamandı, pencerenin pervezına dayamıştı başını,
Huma kuşunu dinlerken  tek tek dökmüştü gözyaşını,
Derin derin bir nefes çekmişti  kacak tütününden,
Az kalsın boğuluyordu,
Sivinkteki kuşlar hep kaçmıştı öksürüğünün sesinden...




Faruk KÜÇÜKTAŞ