GAZEL - II -
  
Dostum alem seninçün ger olur düşmen bana 
Gam degil zira yetersin dost ancak sen bana. 

Dostum eğer senin yüzünden herkes bana düşman olursa
Bu dert değil zira bana dost olarak yalnız sen yetersin. 

Aşka saldım ben beni pend almayıp bir dosttan
Hiç düşmen eylemez anı kim ettim ben bana. 

Bir dostun nasihatını dinlemeyip kendimi aşka saldım. 
Benim kendime ettiğimi hiçbir düşman yapamaz. 

Can ü ten oldukça benden derd ü gam eksik değil 
Çıksa can, hak olsa ten, ne can gerek ne ten bana. 

Canım ve tenim var oldukça benden dert eksik olmaz. 
Canım çıksa, tenim toprak olsa daha iyi çünkü bana ne can ne de ten gerekli değil.

Vasl kadrin bilmedüm fürkat belâsın çekmedin
Zulmet-i hecr itdi çoh târîk işi rûşen bana. 

Ayrılık belasını çekmeden kavuşmanın değerini bilmedim. 
Çok karanlık bir işi bana ayrılık karanlığı aydınlattı.

Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân
N’eylerem ben gülşeni, gülşen sana, külhan bana. 

Ey bahçivan! Benim gönlümün ateşi gül, ahımın dumanı da servidir. 
Ben gülşeni ne yapayım. Gülşen senin olsun, külhan da benim.

Gamze tigin çekti ol mah olma gaafil ey gönül 
Kim mukarrerdir bu gün ölmek sana, şiven bana. 

Ey gönül! O ay yüzlü göz süzme (gamze) kılıcını çekti. Gafil olma. 
Bugün senin ölmen, benim de yas tutmam kararlaştırılmıştır.

Ey Fuzuli çıksa can çıkmam tarik-i aşktan 
Reh-güzer-i ehl-i aşk üzre kılın medfen bana ... 
 
Ey Fuzuli! Canım çıksa aşk yolundan çıkmam. 
Mezarımı aşıkların gelip geçtiği yol üzerine yapın. 

Fuzûlî
( 1483 - 1556 )