ŞU SEN
  
Şu sen
İçinde darağaçları büyüten



Dayayıp camlara başını
Şimdi ağlarsın
Bilmez miyim



Üstünde ay dolanır gecenin
Az sonra sıyrılır çıkar kınından
O vurdumduymaz kent
Ve içinde
Seni terkeden çocuk



Ardarda yangınlar başlar
İçinin fırdönen aynalarında
Her kareden fırlar bakışları
Yumsan gözlerini o
Açsan o



Siz ki
Yaylım ateşinden çıkmış
Ne sevdalar yaşadınız
Hiç de melez bir aydınlık değildi
Bölüştüğünüz



Bilinmezlere açılan o anafor
Şimdi neden zorluyor sınırlarını
Düşgücünün



Şu sen
Beti benzi kül
Uçursan mı pencerelerden
Hep ona sakladığın kendini



Yoksa
Sarsak bir hançerin ucunda
Gidip gidip gelsen mi
Kendi çıkmaz sokaklarında...

Tekin Gönenç
 ( 1933 - 2020 )



Kuzey Yıldızı, Nisan-Mayıs 2002, S. 11