SONBAHAR ÜŞÜMELERİ
  
I.

Çamurdan oyuncaklarda dağıldı çocukluğum
Başağın su sıkıntısında
Hep ağrıdı yüzüme kazınan bozkır
Ellerimde buhran, sesimde tenha



Kimse işitmedi çan çiçeğini
Topraktaki yangını bilmedi tohum
Kırmızı soluğunda alev alev bir ırmak
Ünlemsiz hayatları dolaştı durdu.



Yaban bir kederde kaldı akşamın eğrisi.



Beyazımda hırçın bir tarih bu yüzden
Hem sadece beyazı anımsanır kadınların
Bu yüzden az pencereli çok yalnızlıklar
Sonbahar üşümeleri ve saklandığım kuytular

Gonca Özmen
( 1982 -        )




Kuytumda