ÖZLÜYORUM SENİ MEMLEKETİM
  
Yorgun insanlar geçiyor hülyalarımdan,
Renklerim bıkkınlığa çalıyor
Bırakmışım kendimi öylesine
Gurbet yorgunuyum
Özlüyorum seni memleketim.




Özleme dair bütün duygularım,
Özlemimden öte aklımda hiçbir şey yok.




Sevdanın ağır yükünü çekiyorum
Memleket sevdası başka şeye benzemez
Memleketimin havası gibisi yok
Rüzgarında uçan kuşu başka,
Dalında açan çiçeği başka,
Özlüyorum seni memleketim.




Burada her şey ruhsuz,
Her şey cansız,
İhaneti bile acısız,
Nerdesin ey ihaneti insanımın
İhanetin bile sevda gibi memleketim.




Burada gök kuşağı açmıyor,
Kelebekler uçmuyor,
Dağların zirvesinde kar yok,
Renksiz kalmışım,
Yeşilsiz,
Sevdasız kalmışım,
İnsansız,
Özlüyorum seni memleketim.




Bulutlar geçiyor yağmursuz,
Aklıma düşüyor yağmurun,
Serinliyor ruhum,
Özlüyorum seni memleketim.




Sohbetler yok burada,
Çamurundan yollarının şikayet yok,
Sıcak bir gülüş yok,
Özlüyorum seni memleketim...

 
    Gassan Satar
( 1966 -         )




Şiiri Seçen : Nebahat Akgül