KEDİ AĞLAMASI 
  

- Tek Vuruş şairine - 

Kendini yalnızlıkla açıklama, yalnızlık bitti
yaşın kırkı devirmişse kalbin de bir kedidir unutma 
ve birer patidir artık ellerinin her biri,
kafayı iki el arasında tutmaya yenilgi denir,
içine döktüğün her ağlama yüzündeki çizilmedir. 



Kendini aşkla mevsimleme, aşk bitti
yarısından sonra her şey günahdır nasılsa
de ki vekâleten sevdim, vekâleten evlendim, vekâleten öldüm
ısısı parmakta sönen nikâha devr-i kış denir
insan tanrı cümlesidir, en iyi kendinde gizlenir. 



Kendini mesafelerle anlamlandırma, mesafeler bitti
kim “Hüseyin” dese dönüp bakma artık -mesafeler apse
zaten kalp pası diyorlar boşluk denen her şeye nedense
göğsünün çukurunda boğulana sürç-i lâl âdem denir,
sonunu üç kez yazan için yaz bile gücenmedir. 



Kendini şu dört şeyle çağrıla hayata (ne de olsa abimsin)
1 adını unutana kalbini hatırlatma - hayat murdar, anla!
2 bir tek bahtına ağlayan kadınlarda kal ve gençliğini affet
3 canlı tut tef’ini daima, herkes biraz çocuktur her yaşta!
4 düştüğün her hatırada doğrul ve kendine çiçek ver. 



Kendini kederle ölçümleme, keder de bitti
kendinin kedisi aynalara bakma, aynalar renksiz unutma
bak, kızımların doğru söylediği yaştayız
kanın tene bağırmasına paranoya denir
kıskanma! Ölüm de pekâlâ süslenir. 



Sahi, ağladın mı? Her canlı ağlamaz ki
- sensiz siyah bir ömrün kendine eğimiyim,
içinde kalbi olan ağlar ancak, başka ne deyim! 

Hüseyin Alemdar
( 1962 -      )