SEN VE BEN
  
İçme, ilk yudumda zehirler seni 
Bahtın kadehime döktüğü şarap. 
Her akşam koynunda uyutur beni, 
Her sabah alnımdan öper ısdırap. 



Sen, yirmi yaşında bir baharsın ki, 
Gölgende neş'enin rüzgârı eser. 
Düşünen alnımda benim her çizgi, 
Baharı olmayan bir kışa benzer 



Sana ufuklar “Gel ” diye bağırır, 
Ellerinde çiçek haykırarak;
Seni gür sesiyle hayat çağırır, 
Beni de çiğneyip geçtiğin toprak...

Ahmet Hamdi Tanpınar 
( 1901 - 1962 )



Hayat, C.2, nr.47, 20 Teşrin-i evvel, 1927, S.13