MAVİ MAVİYDİ GÖKYÜZÜ
  
Mavi maviydi gökyüzü,
Bulutlar beyaz beyazdı,
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı.



Garip, güzel, sonra mahzun,
Işıkla, yağmur beraber,
Bir türkü ki gamlı, uzun,
Ve sen  gülünce açan güller.



Beyaz beyazdı bulutlar,
Gölgeler buğulu, derin;
Ah o hiç dinmeyen rüzgâr
Ve uykusu çiçeklerin.



Mor aydınlıkta bir çınar
Veya kestane dibinde;
Mahmur süzülen bakışlar
İkindi saatlerinde.



Birden gülümseyen yüzün
Sabahların aynasında 
Ve beni çıldırtan hüzün
İki bakış arasında.



Kimbilir şimdi nerdesin?
Senindir yine akşamlar;
Merdivende ayak sesin
Rıhtım taşında gölgen var.

(Bütün Şiirleri)

Ahmet Hamdi Tanpınar 
( 1901 - 1962 )



Büyük Türk Şiiri Antolojisi, S. 205-206