GÖNÜL
  
Gönül derler ona sırçadan ince,
Kırma, bu gördüğün şişe değildir.
Açar çiçeğini bahar gelince;
Vurma, bu kestiğin meşe değildir. 
 


Gönüldür halkeden zevki, azâbı,
Gönülden duyulur aşkın rebâbı;
Gönül bir mabettir, yıkma mihrâbı;
Orası umduğun köşe değildir. 
 


Sevilmek istersen öğren sevmeyi,
Kendine bakıp da tanı her şeyi,
Din belle gönlüne hayat vermeyi,
Bu insan gövdesi lâşe değildir!...

Hasan Âli Yücel
( 1897 - 1961 )




HAYAT, c.1, nr.17, 24 Mart, 1927, s.4