KENDiMDEN KENDiME
  
Sundular aşk dolusun vecd ile aldım, içtim;
Sonra uzattım sana, al dedim, almam dedin.
Senin geçtiğin yoldan, çoktanberi vazgeçtim,
Vahdet meyhanesinde kal dedim, kalmam dedin. 



Bir şevk uyandı bende, hal bu ya; gönül bu ya;
Aşka gelip atıldım coşkun akan şu suya.
Ulu Tanrım boğmadı, içtim ben doya doya;
Varlık sonsuz bir derya, dal dedim, dalmam dedin. 



Kendini bulmayana hak menzili ıraktır;
Gönül verme ikbale, bir muvakkat duraktır:
Kaygısız ömür sürmek insan için bir haktır:
Verilmiyen bu hakkı çal dedim, çalmam dedin. 



Bağlatma sen gönlünü bir ince saç teline:
Verme sakın dümeni başkasının eline:
Kendin şişir yelkeni, bakma talih yeline:
Gemini enginlere sal dedim, salmam dedin.

Hasan Âli Yücel
( 1897 - 1961 )




Parlâmenter Şairler, S.349