ALTI OK
  
Ben bir Türküm; soyum, ırkım uludur,
Milletime göğsüm sevgi doludur,
Tuttuğum yol Atatürk’ün yoludur,
Hep o yoldan yürümektir dileğim.



Yıkılmıştır hanedanlar otağı,
Biz seçeriz bize baş olacağı,
Mukaddestir Cümhuriyet ocağı,
Ona biri yan baksın da göreyim



Halk içinden çıktım, halka kulum ben;
Halkı üstün tutmaktayım her şeyden.
Bir kafayım, onu her an düşünen,
Halk içindir, halkla çarpar yüreğim,



Dilde birdir, dilekte bir hep Türkler;
Bu ülküde birleşene Türk derler.
Millet aşkı kalbimizde yer eder;
Tek değildim, koskoca bir kütleyim.



Türk devleti doğdu Türk milletinden,
Varlığımız hep onun kudretinden,
Bize odur hayat veren, şan veren;
Ben de ona her şeyimi vereyim!



Dinle devlet ayrı şeydir, birleşmez;
Din, bir duygu; ona kimse ilişmez;
Dünyadaki işlere din karışmaz;
Lâikliği ben böylece bileyim.



Eskiliği yoktur, oldu bu işler;
Geçtikleri yerde kalsın geçmişler;
Bize bundan, inkılâpçı demişler.
Yıkılmadan yapılmıyor, neyleyim?..



Böyle doğdum, Cumhuriyetçiyim ben;
Hem halkçıyım, hem milliyetçiyim ben;
İnkılâpçı, lâik, devletçiyim ben;
Her birini bir okla göstereyim!



Bu Altı Ok Kemalizmin özüdür;
Altısı da Atatürk’ün sözüdür.
Atatürk ki milletinin gözüdür.
Bu inanla yüceliğe ereyim!..

Hasan Âli Yücel
( 1897 - 1961 )




Hasan Âli Yücel, Hayatı, Seçme
Şiir ve Yazıları, 1938, S. 15-16